Op zijn 27^ste kreeg Marco Traas van zijn werkgever de vraag: zou jij het zien zitten om het bedrijf over te nemen? Hij kreeg een jaar om erover na te denken. Zijn antwoord? Dat is geschiedenis. Marco runt ‘zijn’ Timmerfabriek de Mol nu al dik twintig jaar.

Timmerfabriek de Mol is een begrip in Zeeland en ver daarbuiten en Marco is inmiddels een doorgewinterde, succesvolle ondernemer. “Maar dat gaat niet vanzelf”, zegt Marco eerlijk. “Voordat je ondernemer wordt zie je wel de lusten, maar niet de lasten. Dat wordt er niet bij verteld. Maar je ligt soms echt wel wakker van financiële missers of personeelszaken. Dat bedoel ik niet negatief hoor, het hoort gewoon bij het ondernemerschap.”

Trouw personeel

Gelukkig zijn er overwegend mooie kanten aan zijn bedrijf. “Trouw personeel”, noemt Marco als eerste. “We hebben hier heel weinig verloop en juist veel lange dienstverbanden. Dat is absoluut positief en zorgt ervoor dat we een bak aan kennis en ervaring in huis hebben. Anderzijds moet je natuurlijk ook zorgen voor verjonging van je personeelsbestand.”

2^e pluspunt: mooie opdrachten

Mooie opdrachten is een tweede groot pluspunt voor Marco. “Die hebben we iedere dag. Het maakt me niet uit of we werken aan een nieuwe Van der Valk vestiging – inmiddels hebben we zo’n vijftien hotels gedaan, met steeds series van 700 kozijnen tegelijk – of aan een klein kantoorpandje met 20 kozijnen. We hebben ook genoeg klanten die maar 1 kozijn nodig hebben. Die waardeer ik net zozeer.”

Veel veranderd

Ten opzichte van zijn beginjaren is er wel veel veranderd. “We maken nog steeds houten kozijnen, maar doen dat nu met modernere apparatuur, zoals geautomatiseerde CNC-gestuurde machines. Daarnaast is de vraag veranderd. De laatste jaren zie je dat klanten vaak kozijnen inclusief glas en zelfs inclusief aflakken en montage vragen. Dat doen we nu dus ook.”

Grote mijlpaal

Een ander verschil is dat Marco nu vanuit een eigen bedrijfspand werkt. “Vijftien jaar lang huurde ik een pand, maar in 2018 is deze nieuwbouw gerealiseerd. Dat was echt een grote mijlpaal in mijn bedrijf. Eentje waarbij ik de hulp heb ingeroepen van mijn accountant, want ik ben een techneut en heb echt steun nodig als het om cijfers gaat. Die krijg ik van Aubert. Hij lepelt de benodigde cijfers zo op, ideaal. En ik kan goed met hem sparren; ik bespreek echt alles met hem.”

Het beste gevoel

Eerder zat Marco bij de accountant van zijn voormalige werkgever. “Die stopte en ik had geen gevoel bij zijn opvolger. Dat vind ik wel belangrijk, want je legt alles bij zo iemand neer en moet er een vertrouwensband mee kunnen opbouwen. Na wat gesprekken met verschillende accountants, had ik het beste gevoel bij Aubert. Dat is altijd zo gebleven. De klik is er. Aubert is gewoon een aardige vent en heeft veel verstand van zaken.”

Veel geleerd

Marco zelf heeft dat ook, in zijn vakgebied en als ondernemer. “In het begin heb ik veel geleerd van mijn voormalig werkgever en van andere ervaren ondernemers. Hoe belangrijk een stabiele klanten- en leverancierskring bijvoorbeeld is. En zo leerde ik ook dat je om betalingskorting kan vragen. Je krijgt dan korting als je binnen 8 dagen betaalt in plaats van binnen 30 dagen. Dat doe ik nu steevast. Het gaat soms maar om euro’s of tientjes, maar uiteindelijk gaat het om veel geld.”

Vijf jaar lang keihard werken

De nieuwbouw was ook veel geld, maar Marco herinnert zich het advies van Aubert nog goed. “Hij gaf aan: dit is je ondergrens, dit is je bovengrens en als je hiervoor gaat, moet je vijf jaar lang keihard werken en zo min mogelijk investeren. Keihard werken heb ik gedaan, maar het ging zo goed dat ik nog wel heb kunnen investeren in een heel nieuwe machinepark. Met goedkeuring van Aubert hoor. Al doe ik ook wel eens dingen op onderbuikgevoel. Dat laat me niet vaak in de steek.”

De volgende stap

Kijkend naar wat Marco al bereikt heeft, maakt dat hem best een beetje trots. “Een goedlopend bedrijf, een compleet nieuwe productielijn in een nieuw pand en trouwe medewerkers... dat had ik twintig jaar geleden niet durven denken.” De volgende stap? “Ik ben pas 51, maar ergens in de komende vijf jaar moet ik toch gaan nadenken over de toekomst van het bedrijf na mij. Een overnametraject kan soms wel vijf jaar duren, dus tegen die tijd ben ik 60. Daar heb ik het met Aubert wel al eens over. Maar hé, we hebben nog wel even.”